درمان با گیاهان دارویی

امروزه غالبا بدلیل تغذیه نامناسب، میزان ابتلا به عوارض ناشی از مصرف این مواد غذایی بیشتر می گردد و با صنعتی شدن زندگی های روزانه، انسان برای بهبود علایم به ناچار دست به دامن داروهای شیمیایی می شود. داروهایی که عوارض جانبی آنها از جنبه های مثبت آن بیشتر است. بنابراین تمایل به مصرف داروهای گیاهی بیش از پیش احساس می شود و هرچند اثر درمانی آرام و کندتری دارند اما نسبت به داروهای ترکیبی مصنوعی و شیمیایی قابل اعتماد تر هستند.

روش صحیح مصرف گیاهان دارویی

برای حفظ سلامتی، پیشگیری و درمان اساسی بیماری های مختلف بدن می توان از گیاهان دارویی بهره گرفت. اما باید به این نکته هم توجه داشت که گیاهان دارویی درحالت های مختلف عرق گیری، اسانس و جوشانده دارای خواص یکسان نمی باشند. بنابراین برای رسیدن به نتیجه مطلوب و مؤثر از آنها باید به نوع، میزان، طبع گیاه و بدن فرد و نحوه تجویز توجه نمود تا شاهد بهترین تأثیر در کمترین زمان باشیم.

عرقیجات گیاهی

عرقیجات گیاهی یکی از پرمصرف‌ترین شکل‌های استفاده از گیاهان دارویی است. امروزه درایران بیش از 50 نوع گیاه وجود دارد که عرق گیری شده و به صورت دارویی مورد استفاده قرار می‌گیرند. با توجه به اینکه انواع عرق های گیاهی، به یکی از پر طرفدار ترین نوشیدنی ها برای مصارف دارویی تبدیل شده اند. در تهیه و مصرف آن باید دقت لازم را داشت. عرق های گیاهی در اصل خواص و رایحه گیاهانی هستند. که پس از ترکیب شدن این دو مورد با آب، عرق گیاهی به وجود می آید.

عرقیات گیاهی تاثیر دوچندانی نسبت به گیاه یا میوه اصلی آن دارد. عرقیات گیاهی عصاره اصلی گیاه است و به دلیل اینکه فرایند عرق گیری به همراه حرارت است، عصاره گیاه به حالت پختگی می‌رسد که تاثیر بیشتری بر روی افزایش خواص آن دارد.

کسانی که عرقیات گیاهی مصرف می‌کنند بهتر است تا از طبع بدن خود و طبع گیاه اطلاع داشته باشند و از خوردن انواع عرقیات گیاهی به همراه میزان زیادی شکر پرهیز کنند.

عرق زنجبیل

طبع:گرم و خشک

فواید مصرف:

عرق زنجبیل خواص و فواید درمانی بسیار فراوانی دارد. زنجبیل حاوی ترکیبات ارزشمندی از جمله مواد معدنی مانند پروتئین، کلسیم، آهن، اسید فولیک، کربوهیدرات، قند، سدیم، ویتامین‌ها، و اسید‌های چرب است. ترکیبات اصلی زنجبیل شامل:انواع قندها (از ۵۰ تا ۷۰ درصد)، اولئورزین (از ۴ تا ۵/۷درصد)، ترکیبات سوزاننده (از ۱ تا ۳ درصد)، چربی‌ها (از ۳ تا ۱۸ درصد) می باشد. زنجبیل سرشار از ویتامین‌های C ،D و B و مواد معدنی مانند مس و زینک، کلسیم، منیزیم، پتاسیم می باشد.

عرق زنجبیل دارای خواص ضد التهابی است و با داشتن خاصیت ضدالتهابی خود می‌تواند موحب کاهش درد و التهاب مفاصل در بیماران درگیر با آرتروز شود. علاوه بر این عرق زنجبیل دارای خواص ضد میکروبی قوی است و سبب موجب افزایش تحرک دستگاه گوارش می‌شود. عرق زنجبیل حاوی منگنز است که این منگنز موجود در عرق زنجبیل موجب افزایش سطح هورمون تستوسترون و توانایی باروری مردان می‌شود. نکته قابل توجه این است که زیاده روی و افراط در مصرف عرق زنجبیل می‌توانند موجب بروز نتیجه عکس شود.

عرق زنجبیل یک درمان گیاهی مناسب برای درمان سرماخوردگی، آسم و برونشیت بدلیل فعالیت ضد باکتریایی است. از دیگر خواص عرق زنجبیل می‌توان به تاثیر این داروی گیاهی در درمان سوءهاضمه اشاره کرد. عرق زنجبیل می‌تواند موجب تسریع تخلیه معده افراد مبتلا به بیماری سوء هاضمه شود. عرق زنجبیل می‌تواند موجب کاهش قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ می‌شود. بر اساس یافته های جدید عرق زنجبیل در کاهش قند خون موثر و مفید است.

مقدار مصرف:

روزی 3 بار هر بار 3 قاشق غذاخوری

منع مصرف:

• افرادی که از دارو‌های رقیق کننده خون همانند آسپرین استفاده می‌کنند.
• کودکان زیر دوسال نیز باید از مصرف عرق زنجبیل خودداری کنند.
• یکی دیگر از عوارض زیاده روی در استفاده از عرق زنجبیل سوزش سر دل است.
• مصرف زیاد بدون توجه به طبع بدن موجب ایجاد حساسیت پوستی و در افراد باردار باعث سقط می گردد.
• افرادی که سنگ کلیه و کیسه صفرا دارند، باید با احتیاط و با مشورت پزشک مصرف کنند.
• مصرف همزمان زنجبیل با داروهای ضد انعقادی بدلیل مهار ترومبوکسان سنتتاز و افزایش احتمال خونریزی وجود دارد.
• مصرف بیش از حد زنجبیل ممکن است با داروهای دیابت و قلبی تداخل کند.
• مصرف آن در دوران بارداری و شیردهی باید با مشورت پزشک انجام شود.
• مصرف زیاد زنجبیل سبب اختلالات سیستم عصبی مرکزی می شود.
• افراد صفراوی در مصرف عرق زنجبیل احتیاط نمایند.
• زنجبیل جذب داروهای خوراکی را افزایش می دهد. ( بنابراین با فاصله از داروها و با مشورت پزشک مصرف گردد)